Het was een goed jaar voor ons en onze lezers /volgers/fans./redactie

The best Udonthani – Community for everyone

www.udonthanicityweblog.nl

                       De weblog voor iedereen,

ze kunnen niet meer om ons heen

Het was een goed jaar voor ons!!!!

Brief van de redactie 

Een brief schrijven aan mezelf   stond  op mijn lijstje. Het lijkt me gewoon zo bijzonder om het over de afgelopen jaren  terug te lezen! Toen ik gisteren opstond wist ik het. Dit is de dag waarop ik de brief ga schrijven! En vandaag deel ik het met iedereen die me lief is.

Lieve Lezers,Fans,volgers en sponsors van onze weblog

 

 Om terug te lezen over 1  jaar als wij 10 jaar bestaan.

Om terug te kijken op hoe het leven op het moment van schrijven was en om misschien nog het nodige advies van onze lezers te krijgen.

En zo schreef ik als niet hoogopgeleide  deze brierf voor allen die me steunde  via emails  en reacties  op mijn blog.

 

Op het moment van schrijven sta je aan de vooravond van je tachtigste  verjaardag. Een moment in je leven waarop je had gedacht het allemaal wel voor elkaar te hebben. Huisje, boompje, beestje. En ergens voelt dat ook zo. Je hebt iets gevonden waar je ongelofelijk blij van wordt en waar je mega veel positieve energie van krijgt: mensen online én offline aanmoedigen en motiveren om te doen waar zij gelukkig van worden.

Het enige is dat je soms zo snel wilt, dat het niet snel genoeg gaat. Je werkt  nog 7 dagen per week a 24 uur  bij udonthanicityweblog.nl waar je het enorm naar je zin hebt, maar eigenlijk zou je ook graag meer lezers  willen  met je blog en je inzet voor dit blog, zodat je op een gegeven moment écht helemaal voor jezelf kan zeggen het is goed zo.Maar desondanks zijn we tevreden.

 

Elke dag besteden aan datgene dat je vlinders in je buik geeft is iets waar je al tijden van droomt en nu het steeds concreter wordt, kan dat moment er niet snel genoeg zijn. Ik  heb het gevoel alsof ik  op een springplank staat. Allerlei dingen, zoals het vieren van onze  negenjarige  blogverjaardag , staan op de planning. Ook is daar Honnybee je vrouw , je reddende engel die je helpt met het besturen  van je website.

Er is zoveel beweging! In mijn weblog , in mijn  hoofd en in mijn leven. Ik ben benieuwd hoe een ieder  er nu op terugkijkt en of ik me  realiseer dat het allemaal juist heel snel is gegaan.

Aan de andere kant voelt het alsof ik  het nog steeds niet voor elkaar heb. In ieder geval niet zoals ik  vroeger dacht dat het zou zijn. Want hoe meer mijn  verjaardag nadert, hoe erger ik  het vindt om tachtig  te worden. Zo oud, mijn hemel. Dat is echt heftig! Totdat  iemand ontmoette die er eigenlijk ontzettend positief over was. Misschien moet ik  hem , hij  heet Hugo Pannekoek, eens bellen of een berichtje sturen. 

Hij  inspireerde me  om in te zien dat tachtig  worden een geweldige leeftijd is. Dat je na al die jaren ein-de-lijk weet – of nou ja, in ieder geval steeds beter – wat je wilt in het leven. Tachtig  worden is zo gek nog niet! Ik wetende dat  ik uit een familie kom waar ze gemiddeld oud zijn geworden zus van 91,zus van 86 etc.

Zo net voor je zestigste jaar  woonde ik  in Eindhoven met M, de liefde van mijn  leven, en twee honden  die ik ongelofelijk lief vond. Ik had  een prachtig huisje waar je stiekem niet meer weg wilt maar ergens ben je wat onrustig. En het werk speciale courier voor Fedex uit America  was geweldig.Toch dat huisje, boompje, beestje gevoel dat stiekem een beetje begint te knagen.

Hoewel ik  een aantal jaren geleden nog geen idee had wat  met mijn  leven aan moest, lijkt de toekomst op dit moment steeds concreter te worden. Ik  ben niet meer bang om mijn  gevoel te volgen, wat zorgt voor een onuitputtelijke positieve energiestroom, wat uiteraard gepaard gaat met veel confetti en glitters. Ik ben benieuwd of ik  dat het  op het moment van lezen daar trouwens nog steeds zo enthousiast van wordt. Don’t let me down.

 

En dan. Die toekomst! Want lieve lezers , nu je dit leest,  na het schrijven van deze brief, ben ik zo benieuwd wat er allemaal van mijn  plannen is terechtgekomen!  En hoe is het afgelopen met mijn  huwelijk? Mijn  vrouw  in Nederland is  al enkele jaren terug overleden.Ik ben  waar ik  nu woon opnieuw gehuwd, en  daar ik  nog steeds zo van het stadsleven houw en natuurlijk met wie! Heb ik  een eigen gezinnetje?

En zo ja, Ik ben  als Farlang(buitenlander)  in Thailand ? Ik  ben  streng maar rechtvaardig altijd recht door zee. Ik  ga nooit  met de flow mee. Is het waar wat ze zeggen, dat op het moment dat je een klein kind hebt je hele wereld veranderd.

Maar als ik iedereen  nog een tip mag meegeven, dan zou je als  bijna tachtig  jarige zelf graag willen dat je ook altijd dingen blijft doen voor jezelf. Die jou gelukkig maken.

 

En dat geluk heb ik dus nu bij mijn Thaise  vrouw Honnybee  gevonden.Of het nu een middag is met vrienden  of een avondje lekker achter je laptop kruipen om de frustraties van het leven van je af te schrijven. Ik weet zeker dat ik  een goede opa  ben  en dat mijn  klein kinderen  gezegend zijn  met de állerliefste opa van de hele wereld: Ondanks dat ik ver weg woon,Dus ook de klein kinderen in NL  ook al zie ik  die niet vaak  zullen weten dat er ergens in Thailand hun opa  woond die ze altijd in zijn hart  bij zich zal dragen.

Ga ik  trouwens nog wel eens terug naar Nederland?  Nee want ik kan Thailand niet missen  en ik beschouw het als mijn 2e vaderland.Ik kwam er al voor het eerst in 1955 ,ik was net 15 jaar oud.

En  nu mijn deur staat voor iedereen open dus men kan mij opzoeken.Altijd kijk ik  er zo naar uit als er vrienden of familie uit  Nederland op visite komen.!  Maar ook als ik  er alleen al aan denk, voel ik me ziels gelukkig. De stad Udonthani  is geweldig en de mensen zijn zo lief en open! Elke keer als ik in de stad ben , voel ik  me  vrij, heb ik  vlinders in mijn  buik en kan ik  de wereld aan.

 

Wat mij  nu ook bezig houdt en hoe mijn  leven er nu ook uit ziet, ik weet  dat ik me   op dit moment gelukkig voel. Dan   doe  ik waar ik  blij van word en ik  allemaal lieve mensen om me  heen heb verzameld die me  steunen op mijn  pad en het verder uitzoeken en voortzetten van mijn  eigen reis. Want hoewel ik  het fijn vindt om met mezelf te zijn, deze mensen zijn ontzettend belangrijk.

Ik wens iedereen lezers/fans/volgers ,vrienden en bekenden ,en de sponsors heel veel liefde toe maar bovenal vertrouwen.  en een gelukkig Kerstfeest en  heeeeeeeeel gezond 2020 toe.

In jezelf, in het moment en in de toekomst. Het komt goed. Ik weet het zeker .

21 December 2019

lowy.cremers.senior@gmail.com

Lowy Cremers  senior Redacteur/eigenaar/poortwachter/moderator/beheerder  van www.udonthanicityweblog.nl.

 

 

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie