Te koop wegens omstandigheden een prima auto een van.

Een goede vriend van ons is helaas blind geworden en kan en mag dus geen auto meer rijden.

Hij heeft nu zijn  auto een gesloten van te koop staan.

De auto is uit 1911 heeft 41000 echte km  gereden.

De vraagprijs  110.000 thb.

brandstof  Benzine en gas instalatie.

Voor verdere inlichtingen  contact Lowy.  lowy.cremers.senior@gmail.com

 

Kroegen en hoerententen van af woensdag 1 juli weer open

           

Al 9 jaar de beste

3000 fans.FB lowy Cremers udonthani.

Ze kunnen niet meer om ons heen.

 

Photo: Tropic City

Over twee dagen ziet het leven er weer normaal uit, als je het reizen in of buiten het land niet meetelt.

COVID-19-woordvoerder van de taskforce Taweesilp Wisanuyothin heeft vandaag bevestigd dat pubs, bars, nachtclubs en seksmassagegewassen woensdag opnieuw kunnen openen – met eerder bekendgemaakte beperkingen – terwijl het recht om het koninkrijk binnen te reizen zal worden uitgebreid tot meer groepen.

Naast eerder aangekondigde regels, zoals geen promoties ter plaatse en sociale afstand van 2 meter, zei hij dat locaties om middernacht moeten sluiten omdat alcoholverkoop daarna niet zal worden toegestaan, ook niet in de congee-gewrichten die populair zijn in de late avond van de hoofdstad broek.

In goed nieuws voor retailers zei de woordvoerder dat warenhuizen nog een uur tot 22.00 uur open kunnen blijven en dat gemakswinkels 24/7 activiteiten kunnen hervatten. Verwacht opnieuw onverwachte gevoelens in de trein, aangezien sociale afstanden ontspannen zullen zijn in het openbaar vervoer, inclusief alle stoelen op de BTS- en MRT-lijnen.

De toestemming voor degenen die toegang tot het koninkrijk willen, ook vanaf woensdag, zal worden uitgebreid met echtgenoten en kinderen van mensen met een werkvergunning, zei Taweesilp. Buitenlandse studenten en hun voogden, en degenen die woningen in het koninkrijk bezitten, worden ook toegevoegd aan de lijst van buitenlanders die worden toegelaten.

Vorige week werd aangekondigd dat buitenlanders met Thaise families, medische en wellness-toeristen, zakenmensen, investeerders en geschoolde arbeiders het land zouden worden toegelaten.

Allen zullen op eigen kosten twee weken quarantaine moeten doorlopen.

Hij zei dat ook andere reizigers met speciale regelingen toestemming zouden krijgen, zoals genodigden van de overheid en zakenreizigers van korte duur. Die reizigers krijgen te maken met aanvullende regels. Om binnen te mogen, moeten ze tweemaal negatief testen op COVID-19 en mogen ze geen massatransport gebruiken. Ook moeten ze hun reisschema laten zien en daarvan niet afwijken. Buitenlandse regeringsfunctionarissen moeten een verbindingsfunctionaris betalen die hen gedurende de hele reis vergezelt.

Volgens de woordvoerder mogen in totaal maximaal 200 zakenreizigers op korte termijn uit Zuid-Korea, China, Singapore, Hong Kong en Japan per dag worden toegelaten.

Verwant

Expats met familie, zakenreizigers en medische reizigers kunnen volgende week worden toegelaten

Seksmassagesalons kunnen opnieuw worden geopend, maar moeten klanten melden bij de overheid

1Juli heropening voor de bars en clubs van Bangkok

XXXXXXXXXXXX

 

Inglish weblog Udonthanicityweblog.nl

 

Photo: Tropic City

In two days, life will look normal again, if you don’t count travel in or outside the country.

COVID-19 spokesman for the Taweesilp Wisanuyothin task force today confirmed that pubs, bars, nightclubs and sex massage crops will be able to reopen Wednesday – with previously announced restrictions – while extending the right to enter the kingdom to more groups.

In addition to previously announced rules, such as no on-site promotions and 2-meter social distance, he said that locations should close at midnight because alcohol sales will not be allowed after that, including in the congee joints that are popular in the capital’s late night pants.

In good news for retailers, the spokesperson said department stores can stay open for an hour until 10pm and convenience stores can resume operations 24/7. Again, expect unexpected feelings on the train as social distances will be relaxed on public transport, including all seats on the BTS and MRT lines.

The permission for those seeking entry into the kingdom, including from Wednesday, will be extended to spouses and children of people with work permits, Taweesilp said. Foreign students and their guardians, as well as those who own homes in the kingdom, are also added to the list of foreigners admitted.

Last week, it was announced that foreigners with Thai families, medical and wellness tourists, business people, investors and skilled workers would be admitted to the country.

All will have to go through quarantine for two weeks at their own expense.

He said other travelers with special arrangements would also get permission, such as government invitees and short-term business travelers. Those travelers have to deal with additional rules. To enter, they must test negative for COVID-19 twice and must not use mass transport. They must also show their travel schedule and not deviate from it. Foreign government officials must pay a liaison officer to accompany them throughout the journey.

According to the spokesperson, a total of up to 200 short-term business travelers may be admitted from South Korea, China, Singapore, Hong Kong and Japan per day.

Je maakt wat mee in Thailand.Een verhaal uit de duizende over Thailand.

 

           

Al 9 jaar de beste

3000 fans.FB lowy Cremers udonthani.

Ze kunnen niet meer om ons heen.

 

 

Een bijdrage over wat kan je mee maken in Thailand? Door Helmi Verzandfoord uit Udonthani.

Belevenis met de nacht trein van Bangkok naar Udonthani.

We hadden meerdere verhalen gehoord dat de nachttrein een belevenis moest zijn dus ja dan wil je dat ook meemaken. Ons avondeten werd in onze wagen gebracht en zelfs ons bed werd voor ons opgemaakt. We voelden ons echt eerste klas reizigers. Ik mocht boven op het stapelbed!!

Dat duurde exact 5 minuten, toen toch maar lekker bij mijn vriend op de onderste verdieping. Wat een gewiebel haha. Ik lag nog geen minuut met mijn vriend samen in een bed gepropt, reden we over een bobbeltje of iets. BAM plat met mijn voorhoofd tegen de muur. Je kon me wegdragen, ik kwam niet meer bij. Wat een belevenis. Tja en toen moesten we naar het toilet. Mijn vriend eerst. Die kwam terug met de waarschuwing dat het toilet dus een soort  gat in de grond was  . Maar goed als je moet dan moet je. Hing ik daar in die beugels in een wiebelende trein. En ik scheet zo wat over mijn hakken,wat een vieze bedoening en dat in het jaar 2019.Toen begon het hard te regenen en na 1 kwatier stond de trein stil ,want de  rails stond  40 cm onder water.Toen hebben we 2 uur stilgestaan en ging het verder tjoeke tjoeke tjoek.

We  hebben er per trein 17 uur over gedaan .Verdere details zal ik jullie besparen.

Hier onder de Engelse editie.

Met dank aan de  sponsors.

 

 

       poolbiljart Meetingpoint Sampan Udonthani

Vooral uw PC problemen 2e Floor Central Plaza

Resort and swimmingpool and Fishing pool

Bed and Breakfast Honnybee 400 thb  for 1 night .

Leeya resort swimming and fishing.

 

Gold filler  jksuradee chonburie

Kamer huur per dag,per maand per uur .Honnybee Soi Donudom Udonthani

Bemiddeling  bij koop of verkoop goederen via  gratis advertentie op deze weblog.

Indien u ook een sponsor wil worden dan hier infomeren.

lowy.cremers.senior@gmail.com

XXXXXXXXXXXXXXXX

Inglish edition.

Night train experience from Bangkok to Udonthani.
Never again.!!!!!
We had heard several stories that the night train had to be an experience, so yes you want to experience that too. Our dinner was brought in our car and even our bed was made for us. We really felt like first class travelers. I was allowed on top of the bunk bed !!

 

That took exactly 5 minutes, then still nice with my friend on the bottom floor. What a wobble haha. I had been stuffed into a bed with my friend for less than a minute, we drove over a lump or something. BAM flat with my forehead against the wall. You could carry me away, I couldn’t recover. What an experience. Well and then we had to go to the toilet. My friend first.

 

He came back with the warning that the toilet was therefore a kind of hole in the ground. But if you have to then you have to. I hung there in those brackets on a wobbly train. And I farted a bit over my heels, what a dirty thing and that in the year 2019.Then it started to rain hard and after 1 kwatier the train stopped, because the rails were 40 cm under water.Then we stood still for 2 hours and it went on tjoeke tjoeke tjoek.

It took us 17 hours by train. I will spare you further details.

Our sponsors.

 

 

       poolbiljart Meetingpoint Sampan Udonthani

Vooral uw PC problemen 2e Floor Central Plaza

Resort and swimmingpool and Fishing pool

Bed and Breakfast Honnybee 400 thb  for 1 night .

Leeya resort swimming and fishing.

 

Gold filler  jksuradee chonburie

Kamer huur per dag,per maand per uur .Honnybee Soi Donudom Udonthani

Bemiddeling  bij koop of verkoop goederen via  gratis advertentie op deze weblog.

Indien u ook een sponsor wil worden dan hier infomeren.

lowy.cremers.senior@gmail.com

Hoofdstuk 15 uit 2e boek over belevenissen op de Kustvaart 1960

Al 9 jaar de beste

3000 fans.FB lowy Cremers udonthani.

Ze kunnen niet meer om ons heen.

 

 Hoofdstuk  15   deel 2 Kustvaart 1960

Ingezonden door een van onze trouwe fans.

Willy stapte binnen, waste haar handen en zei, zie zo, we zijn gemeerd, moet meneer de eigenaar niet eens kijken hoe het gaat?

Zo nonchalant mogelijk kijkend antwoordde hij, Steef kan het misschien nog wel beter als ik, dus laat hem maar rommelen.

Hij veegde de laatste kruimels van zijn bord en stapte naar buiten.

Voorop zag hij Inger en Steef staan, wachtend tot de sluis weer open zou gaan.

Dan moet die dekselse meid de sluis ingevaren zijn kwam hij tot de conclusie .

Hij stak zijn hoofd om het hoekje van het kombuis en vroeg. 

Heb jij hem in de kolk gevaren?

Willy keek niet op van haar bezigheden en antwoordde, is dat dan zo moeilijk?

Ja maar die motor omkeren, heb jij dat dan ook gedaan?

Ze keek hem glunderend aan en zei, jij bent niet de enigste die kan manoeuvreren hoor, als je zo iets twee  keer gezien hebt dan weet je toch hoe dat moet.

Het leek Steef veiliger dat hij met de touwen ging stoeien,dus ben ik de sluis ingevaren, aangezien jij op je nest bleef liggen moesten we wel.

Ze stapte weer naar buiten, de sluisdeuren gingen al weer open.

 

Ze meerden aan een paar palen die door een plankier verbonden waren met de wal en stapten van boord.

Maar zo gemakkelijk ging dat niet.

Op hoge poten en buiten adem kwam, aan zijn witte pet te zien, de havenmeester aangelopen, hij vroeg hoe ze in godsnaam op een steiger, waar verboden te meren op stond, durfden af te meren. 

Nou dan moet U maar eens gaan kijken, blufte Hein, aan de buitenkant heeft wel iets gestaan maar daar is overheen geverfd. Hoe moet ik dan zien dat het niet mag.

 

En als het om het havengeld gaat, wil ik wel betalen hoor, hij maakte een gebaar naar zijn kontzak.

Overigens als we niet barsten van de honger, dan hadden we hier helemaal niet vast gemaakt.

We wilden hooguit een uurtje blijven, om inkopen te doen, dan zijn we weer weg. 

De havenbons stond even bedrust te kijken en zei, wie moet dat dan gedaan hebben?

Geloof je me niet vroeg Hein, kom op dan gaan we even kijken.

Ja maar, als je maar een uurtje blijft dan is het oké. Maar dan wel weg wezen hé.

Ik beloof het, antwoordde Hein en gelijk er achteraan, kom op mannen snel naar de supermarkt.

Ze dwaalden door Enkhuizen, waar Zweedse Inger haar ogen uitkeek naar de leuke huisjes en straatjes.

Afgeladen kwamen ze een uurtje later weer aan boord. 

Het eerste wat Willy deed was op het bord kijken, ze pakte Hein bij zijn schouder en zei, kijk aan, je hebt mooi staan bluffen.

Hein keek naar het bord en zei, verdraait nu hebben ze het er weer op geschilderd.

Lachend liep hij naar het stuurhuis en riep naar Inger, gooi maar los we vertrekken voor die knaap terug komt.

Ze stoomden en stukje naar het noorden, draaiden toen stuurboord uit, richting Lelystad.

Het was maar goed dat Steef aan boord was anders hadden ze zo weer op een zandbank gezeten. Hein nam het niet zo nou met de navigatie, hij dacht zeker dat ze overal op dit meertje konden varen.

Door de sluis van Lelystad maakten ze vast. Er was nu genoeg proviand aan boord dus konden de meiden wat lekkers maken.

Het was een gedrang in het kleine kombuisje, maar wat ze presteerden,  mocht gezien worden.

Gezellig, bil aan bil, zaten ze om het kleine tafeltje in de mess te smullen. 

Ze konden ze het niet eens worden wat ze verder zouden doen, liggen blijven of terug naar de Zaan varen.

Willy’s verlangen naar Dirkje, gaf de doorslag en besloten ze na het eten weer verder te varen.

Alles verliep gladjes, de Oranje sluizen, het IJ, zelfs het aanmeren op zijn oude plekje ging als vanouds.

 

Inger sprong aan de wal en belegde de trossen om de palen.

Hein stond van uit het stuurhuis haar gade te slaan en dacht bij zich zelf, als ze vannacht nog aan boord slaapt dan gaat ze voor de bijl. 

Als ze bukte in het veel te korte spijkerbroekje dan kwamen haar mooie billen er net onderuit. 

Hein verdacht haar er van dat ze wel wist dat hij keek, net zo als de vorige keer, het kleine krengentje.

Willy kwam in het stuurhuis en zei, zie zo, we liggen vast. Ik denk dat ik maar eens naar mijn kleine knulletje ga.

Hein stak zijn hand uit, maar Willy sloeg haar armen om zijn nek en zoende hem op zijn wangen.

Zie ik je van de week, nog een keer vroeg ze?

Natuurlijk antwoordde Hein, ik moet die kleine rakker weer eens knuffelen, als ik tijd heb kom ik wel langs.

Je zal wel niet veel tijd krijgen antwoordde ze mat, Inger zal je aandacht wel opeisen.

Hoor ik daar een jaloers stemmetje?

Met een we zullen zien, stapte ze over de boeiing.

Toen Steef uit de machinekamer kwam had Vera haar weekendtas al aan dek gegooid en liep van af het steiger de kotter te bekijken.

Nou die heeft haast merkte Steef lachend op, heb je het niet naar je zin gehad, vroeg hij.

Ik wel antwoordde ze, ik zou zo wel weer uit willen varen, maar we moeten nog met de trein mee, en tegen Steef, schiet maar op. 

Steef nam nog even met Hein de dingen door die hij over de motor wist en sprong aan de wal.

Als je weer wilt varen dan zeg je het maar hoor, hij pakte haar tas, sloeg een arm om Vera en liep de steiger af.

Hein ging naar binnen en keek Inger aan, ze had haar afgeknipte broekje verwisselt voor haar spijkerbroek en was bezig haar spullen in de op tafel staande tas te proppen.

Ga jij ook weg vroeg hij verbaast?

Ja antwoordde ze in haar zangerige Zweeds Hollands, ik ga morgen toch nog maar een paar dagen naar huis. 

Hein probeerde haar van alle kanten om te praten, maar ze wilde niet luisteren ze zou morgen heel vroeg vertrekken en proberen een vliegtuig te pakken.

Inwendig de pest in ging Hein aan dek en ruimde de boel nog een beetje op.

Toen hij later weer binnen kwam had ze de tafel gedekt en schonk ze opvallend, net iets te druk en opgewekt pratend zijn thee in.

Hein wist dat er wat ging komen maar wist niet wat ze van plan was, de sfeer was opeens erg gespannen.

Hij begon zijn boterham bedachtzaam te smeren en wachtte tot ze het punt aansneed waar het haar om ging.

Daar hoefde hij trouwens niet lang op te wachten, ze keek hem recht in zijn ogen en zei, ik blijf vannacht aan boord en wil met je slapen.

Hein verslikte zich in zijn brood, nam een slok thee humoristisch als altijd kon hij niets beters bedenken dan te antwoordden, maar ik mag toch wel eerst mijn brood op eten.

Ze barste in een schaterlach uit en antwoordde, mannetje je loopt al twee dagen om me heen te draaien en je onderneemt niets, dus neem ik maar weer het initiatief.

 

De spanning viel in een klap weg en Hein lachte ook hartelijk, meer om haar naïeve kijk op het geen wat er stond te gebeuren.

De rest van de avond zaten ze met een biertje op het achterdek wat te praten over de ferry en plannen te maken om ooit eens naar Kalmar te varen als ze er klaar voor waren.

Ondanks dat het midzomer was, begon het nu toch wat kouder te worden, een mooi excuus om naar beneden te gaan.

Hein voelde de adrenaline door zijn aderen jagen, toen ze voor hem het trapje afdaalde naar de bemanning verblijven.

Ze trok haar shirt uit, gooide het in zijn gezicht en zei, ik ga me eerst douchen. 

Hij zag nog net een glimp van haar blote billen voor ze in het douchehokje stapte.

Hein wist niet verder te doen dan zich uit te kleden en in zijn onderbroek op het bed te gaan liggen.

Met een handdoek om, die meer liet zien dan verborg, kwam ze in zijn hut, draaide met haar vrije hand het licht uit, liet de handdoek op de grond vallen en kroop naast hem.

Nog verrast door wat hem zo plotseling in de schoot werd geworpen, draaide hij zich op zijn zij, sloeg een arm om haar heen en begon haar in haar hals te kussen.

Het schaarse licht wat door de partrijspoort naar binnen scheen was net genoeg om haar fraai gevormde lichaam te bekijken.

Zo  koud heb je het toch niet vroeg ze, en op een plagerige manier trok ze zijn onderbroek naar beneden.

Hein zette het water voor de thee op het gas en keek naar buiten.

Hij wist nog steeds niet waarom ze vannacht bij hem had geslapen en nu opeens naar huis wilde.

Haar verlof was nog niet om, maar nu ze zo spontaan met hem had liggen rollebollen kon ze toch evengoed de rest van haar verlof bij hem blijven.

Aan niets kon Hein merken wat er zich vannacht tussen hen gebeurd was. Ze praatte over de komende vlucht en wat ze bij haar ouders zou gaan doen.

Hein vond het maar stom, vannacht was het wel wat anders geweest. 

 

Glimlachend in gedachten vergeleek hij haar met een tornado, hij dacht dat hij wat van vrouwen wist, maar Inger had hem in een paar uur heel wat bij geleerd.

Een uur later op het station zwaaide hij haar na, toen ze met de trein naar Amsterdam vertrok.

Terug aan boord zag hij dat Nico al aan boord was en ongeduldig stond te wachten.

Eindelijk, begon hij, ik sta al een uur te wachten om je te helpen met schilderen.

Hein was blij dat hij gekomen was, samen zou het wat gezelliger zijn want er moest nog heel wat geverfd worden.

Onder tussen praten ze heel wat af, vooral over vroeger toen ze nog op de Max voeren. 

Soms merkte Hein dat Nico het gesprek op Willy trachte te brengen. 

Maar wat moest hij nou over Willy vertellen, natuurlijk had hij Nico wel eens gezegd dat hij Willy een lekkere meid vond. 

Maar Inger lag nog vers in zijn geheugen, hij wist niet wat hij moest doen, haar plotselinge vertrek had hem nogal verbaast.

Volgens hem was Inger niet iemand die met Jan en alleman in de koffer dook.

Hij zou eerst maar eens afwachten tot ze weer op de Ferry waren, hoe ze dan zou reageren.

Na een week waren ze het schilderen behoorlijk zat, en besloot Hein dat het tijd werd om weer eens een tripje te maken.

Het weer was nog steeds schitterend, dus stelde hij voor, als Nico en Willy mee wilde, konden ze best eens een toertje op de Noordzee gaan maken.

Willy kwam haast elke middag even met de kleine langs om een praatje te maken en een kopje thee te drinken.

Hein had nog het weekend vrij dan moest hij weer op de ferry wezen, de afgelopen weken waren voorbij gevlogen.

Ik ben blij als ik weer aan boord ben, gekscheerde hij wel eens, dan kan ik tenminste weer uitrusten.

Zaterdag morgen kwam Nico Willy en de kleine Dirk de steiger opgelopen.

Dirkje riep al van verre, ome Hein ome Hein.

Met een zwaai, tilde Hein, de dreumes over de verschansing en knuffelde het kleine joch.

Hij kreeg telkens een blij gevoel als het ventje tegen hem aan kroop, dan verbeelde hij zich een beetje dat het zijn zoontje was. 

De tijd dat hij in de Zaan lag was hij zich aan het ventje gaan hechten. 

Dirk was niet bij hem weg te slaan, en Hein liet hem alle stoute dingen doen die hij vast niet van zijn moeder had gemogen.

Meestal was hij aan het eind van de dag, zo smerig als een varken.

Maar nu had het ventje een overalletje aan die hem behoedde, voor verfspatten. 

Wordt vervolgd,elke dag een nieuw hoofdstuk.

Geef uw mening via lowy.cremers.senior@gmail.com

Met dank aan onze sponsors.

 

 

       poolbiljart Meetingpoint Sampan Udonthani

Vooral uw PC problemen 2e Floor Central Plaza

Resort and swimmingpool and Fishing pool

Bed and Breakfast Honnybee 400 thb  for 1 night .

Leeya resort swimming and fishing.

 

Gold filler  jksuradee chonburie

Kamer huur per dag,per maand per uur .Honnybee Soi Donudom Udonthani

Bemiddeling  bij koop of verkoop goederen via  gratis advertentie op deze weblog.

Indien u ook een sponsor wil worden dan hier infomeren.

lowy.cremers.senior@gmail.com


Thaise vrouw klaagt

THAISE VROUW KLAAGT OVER NEDERLANDSE MAN

Even later  vertrok ook Dic van der lugt door onenigheid met de eigenaar Khun Peter .

Ook Dic  heeft al jaren een primaweblog Dics blog opgezet.

Hier onder schreef Jhon Sarbach zijn belevenissen  met Thaise vrouwen.

Thaise vrouw klaagtZe zien er zo mooi, lief en gedwee uit: Thaise vrouwen. Maar dat is slechts de buitenkant. De Thaise vrouw klaagt wat af over haar Nederlandse man. Wat? Er wordt zelfs gescholden op hun Nederlandse man of vriendje.

Zolang er anderen aanwezig zijn, wordt vaak de schijn opgehouden.  Er wordt liefelijk gekeken en geglimlacht. Hoffelijk worden drankjes en plateaus vol Thaise lekkernijen aangereikt. De gastvrijheid lijkt geen grenzen te kennen.

Gevraagd wat ze van hen man vinden, zullen de Thaise dames antwoorden dat ze een lot uit de loterij hebben gewonnen. Dat ze de liefste man van de wereld hebben, en dat ze zich afvragen waar ze dit aan verdienen.

ANDERE KANT MEDAILLE

Maar dat strookt niet met de verhalen die ze aan elkaar vertellen. Mijn vrouw heeft wel eens verzucht dat als ze voor elke klagende biecht die ze aanhoorde tien euro had gekregen, ze een retourtje Amsterdam kan betalen. Ik vang die klagende gesprekken ook vaak op, omdat de Thaise dames in kwestie niet door hebben dat ik redelijk de Thaise taal versta.

Na het publiceren vansoort gelijke verhalen  is Jhon Sarbach opgestapt bij Thailandblog destijds.

En u heeft hij al jaren een goede website Hier is Thailand.nl.

Reactie van redactie www.udonthaniweblog : Wij weten  dat ze bij Thailandblog  aan vriendjes politiek doen ,en niet iedereen kan dat waarderen..

Iedereen kanbij ons  terecht om zijn mening of ongenoegen over anderen te spuien,mits  het in gewoon Nederlands moerstaalgaat zonder te schelden.Kan zelfs anoniem wij publiceren nooit email adressen of ip adressen.

Met dank aan onze  sponsors

Hoofdstuk 14 uit 2e boek kustvaart belevenissn 1960

Al 9 jaar de beste

3000 fans.FB lowy Cremers udonthani.

Ze kunnen niet meer om ons heen.

 

 Hoofdstuk  14   deel 2 Kustvaart 1960

Ingezonden door een van onze trouwe fans.

 

Even later zaten ze in een snik hete mess kapucijners te eten met de man een karig stukje spek.

Na het eten lagen ze te luieren in de zon en bespraken ze wanneer ze terug zouden varen. 

Waarom varen we niet even naar Enkhuizen, opperde Steef. Daar kunnen we provianderen en blijven desnoods heel het weekeind op zee.

Willy stribbelde nog even tegen, maar het lokte haar ook wel aan om nog een paar dagen aan boord te blijven, 

Maar in haar hart wist ze wel beter, Hein was eigenlijk de reden dat ze nog langer wilde blijven.

En zo zou ze er ook achter kunnen komen of Hein wat met Inger had.

Ze had Inger een paar keer stiekem zitten bekijken als ze er geen erg in had. Het was een heel mooi meisje. 

Het mooiste aan haar vond ze haar diep blauwe ogen die je zo ondoorgrondelijk aan konden kijken dat iedere vent er wel voor moest vallen. 

Ze had geen kind en zij wel, dus ze hoefde zich geen illusie te maken als Hein een keuze zou maken, zij de eerste zou zijn. Verdorie ze had zich er te veel in verdiept er drupte plotseling een traan uit haar ogen.

Nog geen dertig en haar leven was al voorbij. Siem zou haar laatste redding moeten zijn , nou daar paste ze ook voor, besloot ze opeens.

Hein vond Willy verdacht geworden stil hij keek naar haar en kreeg het vermoeden dat er tranen in haar ogen glinsterden. Verdomme dacht hij wat zou er zijn, zou ze Dirk nu op het ogenblik zo missen?  

Hein ging naar het stuurhuis en startte de motor in zijn achteruit, na enig wroeten en wringen kwamen ze los.

Ze moesten wel opschieten als ze nog inkopen wilden doen, Steef kwam naast hem staan en draaiden nog een paar slagen aan de regulateur.

Willy stapte het stuurhuis binnen en vroeg, waar zijn je kaarten Hein?

Hein draaide zich half om en zei, daar in één van die laden zullen ze wel liggen.

Willy zocht tussen de kaarten naar een kaart van het IJsselmeer maar al wat ze vond waren alleen maar kaarten van de zoute kant.

Zorgeloos lachend keek hij haar aan en zei met zijn arm recht vooruit wijzend, die kant moeten we ongeveer op. 

Hij stapte opzij en zei, stuur maar een tijdje.

Steef hing uit het raam en keek naar de enorme boeggolf, de kotter snorde er aardig doorheen.

In de verte kwam een kruiplijn coaster aan.

Hij draaide zich half om en zei tegen Willy, we gaan de goede richting uit Wil, die tegemoet komer komt via  Enkhuizen dus gaan we nog steeds goed.

Het begon al te schemeren toen ze de contouren van Enkhuizen op zagen doemen.

Inger ook op de brug, pakte een kijker en zei, ik zie daar een paar tonnen liggen.

Zie je wel antwoordde Hein, we hebben helemaal geen kaarten nodig, zo komen we er ook wel en hij pakte de nog steeds door de kijker kijkende Inger om haar middel.

 

Weer voelde Willy een naar gevoel in haar maag naar boven komen. 

Hoe vaak had Dirk dat niet bij haar gedaan toen ze nog op de Max voeren.

Ze waren nog maar een paar honderd meter van de geul verwijderd, toen de boeggolf weg zakte en de voor de boeg liggende ton maar niet dichterbij wilde komen.

Willy draaide aan het stuurrad,  maar de kotter reageerde niet meer.

Ze vroeg in het algemeen, kijk  eens op de kaart hoeveel water er hier staat?

Lachend stopte Steef de motor en zei, geen probleem het is hier allemaal modder, we sukkelen zo de geul in.

Maar daarop had hij zich verkeken, ze kwamen geen meter meer vooruit.

Nou dan blijven we hier toch liggen zei Hein en stopte de motor.

Een weldadige rust daalde over het schip. 

Inger stond met Vera aan de verschansing naar het water te kijken.

Ze vond het allang goed, morgen weer een dag, maar ze kreeg honger en er was haast geen brood meer aan boord.

Het was nu donker maar de avond was zo zwoel dat ze er nog niet over dachten om naar binnen te gaan.

In de verte hoorden ze zingen, begeleid door een harmonica, van een in de geul varend zeilschip richting Enkhuizen. 

Hein snelde naar het stuurhuis en draaide het zoeklicht naar de zeiler.Even leek het of ze door zouden varen maar toen zagen ze dat de boordlichten hun kant uit draaien.

De zeiler die veel vlotter lag dan de kotter kwam langszij.

De kapitein, een kerel die eruit zag als een piraat met zijn warrige baard vroeg, hebben jullie je eigen verpakt met het binnen lopen?

Je hebt een stukje afgestoken, kijk maar op de kaart dan zal je zien dat als je een paar honderd meter daar heen was gevaren had je water genoeg gehad.

De uit een bond gezelschap bestaande jonge mensen hingen lachend en zingend over de verschansing, er geen benul van hebbende wat er aan de hand was.

De baardman  adviseerde maar te wachten tot morgen, en dan langzaam op te stomen, misschien hadden ze geluk en was er morgen meer water dan sukkelden ze zo de geul in.

Willy vroeg, heeft u misschien een beetje brood over, wij zitten zonder en we willen morgen wel wat te eten hebben.

Verdraait daar heb ik helemaal niet aan gedacht mengde Hein zich in het gesprek. 

De baardman dook in het roefje en kwam met anderhalf brood weer naar buiten, zijn maatje had nog een pakje boter en jam in zijn handen, wat ze overgaven. 

Als je morgen hier nog zit dan bestel ik wel een slepertje, beloofde de piraat, ze gooiden het lijntje waar ze mee vast lagen los, met een nieuw zeeman’s liedje in zettend verdwenen ze in de nacht.

Makkelijke lui mompelde Hein, ze weten helemaal niet waar ze zitten, zonder kapitein waren ze nergens.

 

Inger schoot in de lach en zei proestend, dan zijn wij er beter aan toe, twee kapiteins en we weten precies, dat we hier niet goed zitten.

Hein wilde haar pakken maar ze rende naar voren. Uit het gezicht achter de winch liet ze zich vangen, waar ze haar mond uitnodigend naar hem omhoog hield.

Even verrast door haar spontane uitnodiging, drukte hij zijn lippen op de hare.

Willy zag het stel naar voren gaan en vermoede wel wat daar zou gebeuren ze keerde zich om en zei, ik geloof dat ik nog een slaapmutsje neem en naar bed ga. Nu heb ik nog de keus, uit één van de hutten.

Steef wist waar nog een kratje bier stond pakte het en wilde in het kombuis stappen, waar Willy de weg versperde. 

Ze stond met één voet op de waterkering en staarde naar een in de verte liggende knipperende lichtboei.

Ze sloeg een arm om Steef zijn nek en vroeg met een verdacht trillende stem, Steef ik moet te veel aan Dirk denken, ik ben zo verdietig het is net of we aan boord van de Max zitten.

Steef omarmde zijn schoonzuster en voelde haar tranen op zijn blote schouder druppelen.

Potverdorie, dat ze zo van streek was had hij helemaal niet verwacht, hij bleef dan ook zonder wat te zeggen met zijn arm om haar heen staan.

Zo plotseling als het gekomen was, was het ook weer over.

Ze ging in een hoekje zitten en vroeg, zwager trek eens een flesje voor me open.

De anderen kwamen nu ook binnen en in no time was het kratje leeg.

Allemaal zaten ze er op te wachten, wie welk bed ze toebedeeld zouden krijgen.

Uiteindelijk doorbrak Steef het ongemakkelijk punt en zei, als jullie het niet erg vinden dan ga ik Vera een verhaaltje vertellen. 

Hij trok zijn vriendin overeind en daalde de trap af naar de verblijven.

Hein bood Willy zijn hut aan, waar nog een bovenbed was voor een tweede slaper die gelijk door Inger ingepikt werd.

Hein zelf ging nog even aan dek om te kijken of ze nog op de zelfde plaats lagen.

Hij maakte zich helemaal geen zorgen dat ze morgen niet verder zouden komen. Hij spoog eens overboord en ging naar beneden.

Hij keek nog even in zijn hut, welke zwak door twee bedlampjes werd verlicht.

Brutaal stapte hij naar binnen en met een, welterusten gaf hij Inger een kus. Toen boog hij zich voorover naar het onderbed en zei,  jij hoort er toch ook bij.

Hij wilde haar een vluchtige kus op haar wang geven, maar Willy zoende hem vol op zijn mond.

Hij schrok er van, ze pakte zijn hand en zei, bedankt voor deze mooie dag, kapitein. 

Weer zag hij door het vage schijnsel haar vochtige ogen.

Later in zijn bed kon Hein de slaap niet vatten.

Gekke meid dacht hij, wist ik maar wat er in dat mooie hoofdje van je om ging. 

Zijn gedachten zweefden weer naar Inger, hoe zou ze over hem denken, hij vond het wel gek dat ze mee was gevaren in plaats naar huis te gaan.

Ze kenden elkaar nog maar een paar reizen, soms dacht hij dat ze wel wat in hem zag en het volgende moment was ze mijlen ver weg. Hij wist niet wat hij met die meid aan moest. 

Hij zou zich maar even op de vlakte houden

Het zelfde was met Willy na die heftige kus van haar, moest hij toch wel denken dat ze hem wel erg graag mocht, maar de geest van Dirk zweefde nog duidelijk merkbaar door de lucht.

Hij zag door een patrijspoort dat de dag al weer aan de hemel kwam toen hij eindelijk in slaap viel. 

Hein schrok zo hard dat hij overeind vloog en met zijn hoofd tegen een boven hem aan de wand hangend kastje bonkte. 

 

Hij begreep niet waar hij was. 

Een seconde geleden was hij nog in zijn droom, op de brug van de Ferry.

Hij realiseerde zich dat hij niet in zijn eigen bed lag op zijn kotter en waar hij zo ruw van wakker geworden was, was het lawaai van de hoofdmotor die werd gestart. 

Hij ging weer achterover liggen en dacht, laat Steef maar knoeien. We zitten toch vast en het zou niet helpen als hij naar boven ging.

Hij hoorde de meiden praten die waren er zeker ook al uit.

Hij draaide zich nog eens lekker om, zodat het licht niet meer in zijn ogen scheen. 

Hij wist niet hoe lang hij zo had gelegen, ergens voelde hij dat er wat met het schip gebeurde, maar hij kon het niet thuis brengen. 

Hij keek over zijn schouder door het patrijspoort, maar zag niets anders dan een strak blauwe lucht.

Plotseling zag hij de zon die langzaam voorbij kwam, potverdorie, dan waren ze aan het varen.

Hij sprong uit zijn kooi, keek naar buiten en zag dat er net en rode boei voorbij schoof.

Sodemieters dan waren ze toch los gekomen, hoe zou de dekselse Steef dat geflikt hebben, dacht hij bij zich zelf.

Hij ging naar zijn eigen hut en merkte dat de meiden al boven waren,  hij pakte zijn spullen en ging zich op zijn gemak wassen en scheren bij het kleine fonteintje.

Het zou wat moois zijn eerst lang op zijn nest liggen en dan het roer uit Steef’s handen nemen. 

Nee hij zou de eer maar aan Steef overlaten en net doen of het zo hoorde.

In de mess, nam hij een boterham, toen hij geen beleg zag liggen, nam hij twee suikerklontjes, wreef ze boven zijn brood tegen elkaar, zo had hij toch wat smaak aan zijn ontbijt.

Hij hoorde dat de motor stop gezet werd en direct daarna weer kort aanslaan.

Hij was stik nieuwsgierig, wat er buiten gebeurde. 

Natuurlijk ze voeren de sluis in, nou dat zouden ze ook wel zonder hem kunnen. 

Wordt vervolgd.    elke dag een nieuw hoofdstuk.

 

Met dank aan onze sponsors.

 

 

       poolbiljart Meetingpoint Sampan Udonthani

Vooral uw PC problemen 2e Floor Central Plaza

Resort and swimmingpool and Fishing pool

Bed and Breakfast Honnybee 400 thb  for 1 night .

Leeya resort swimming and fishing.

 

Gold filler  jksuradee chonburie

Kamer huur per dag,per maand per uur .Honnybee Soi Donudom Udonthani

Bemiddeling  bij koop of verkoop goederen via  gratis advertentie op deze weblog.

Indien u ook een sponsor wil worden dan hier infomeren.

lowy.cremers.senior@gmail.com

De Thaise schilder en de Dood.

 

Al 9 jaar de beste

3000 fans.FB lowy Cremers udonthani.

Ze kunnen niet meer om ons heen

De Thaise schilder en de Dood

Een mooi verhaal over de dood van een Thaiseschilder. (bron internet)

In Thailand leefde lang geleden eens een schilder. Die zat van ’s morgens tot ’s avonds op plekken waar een heleboel mensen kwamen. In een grote mantel gehuld, en met een hoed op tegen de zon, zat hij daar te kijken. Hij keek naar alle mensen op marktpleinen, op kermissen, in wijnhuizen, in theehuizen. Als het dan avond geworden was, ging hij naar zijn huis en hij begon alle gezichten die hij overdag gezien had, te schilderen: de gezichten van kinderen, van oude mensen, van rijke mensen, van arme mensen, van magere mensen, van dikzakken. Maar alleen hun gezichten. Hij had zijn hele huis vol gehangen met gezichten, gezichten en nog eens gezichten.

 

Op een nacht stond hij in zijn huis te schilderen. Terwijl hij ingespannen bezig was, werd er hard op de deur geklopt.

“Wat krijgen we nou? Wie kan dat zijn, midden in de nacht? Ik heb helemaal geen afspraak. Hè, wat vervelend nu!”

Hij liep naar de deur en deed open. Voor de drempel stond een vreemdeling. Die zei op barse toon: “Goedenavond, vriend! Ik kom je halen!”

“Goedenavond… U komt mij halen? Maar ik heb helemaal geen afspraak!”

“Ha! Dat is een mooie grap! Kijk, als ik iemand kom halen, dan gaat hij altijd met me mee. Dat is altijd zo geweest en dat zal voorlopig nog wel even zo blijven.”

“Maar… wie bent u dan?

“Ik ben de Dood!”

“De Dood? Dat moet een vergissing zijn. Ik voel me kerngezond! Ik ben trouwens druk bezig met het schilderen van een portret. Ik heb geen tijd! Ik denk dat je bij de buren moet zijn!”

Vlak voor de neus van de Dood gooide de schilder de deur dicht. En mopperend liep hij terug naar zijn schildersezel. “Belachelijk! Wat denkt die Dood wel!”

De Dood stond buiten en dacht: Dat is me nou nog nooit overkomen. Toch eens kijken waar die schilder mee bezig is.

Muisstil opende hij de deur en sloop naar binnen. Op zijn tenen liep hij door de kamer, tot hij vlak achter de schilder stond. Voorzichtig keek hij over diens schouder. En wat zag de Dood? Een beeldschoon meisjesportret! Zo’n mooi portret had de Dood van zijn leven nog nooit gezien. Ademloos bleef hij staan kijken naar het schilderij dat daar ontstond, en hij vergat de tijd.

 

Al die tijd stierven er op aarde dus geen mensen…!

Opeens besefte de Dood waarvoor hij gekomen was en hij zei: “Nu moet je toch echt met me mee, vriend!”

De schilder, die helemaal niet had gemerkt dat de Dood zo vlak achter hem stond, draaide zich verschrikt om. “Man, wat doe jij hier! Ik schrik me bijna dood! Wil je wel eens maken dat je wegkomt!” En hij duwde de Dood de kamer uit, de straat op, en wees naar de lucht. “Ga maar naar de Keizer van de Hemel en zeg dat het me niet uitkomt! Ik heb het veel te druk!”

De Dood, totaal overbluft, rees op naar de Hemel. Daar zat de Keizer van de Hemel hoog op zijn troon.

“Zeg Dood,” zei de Keizer op verontwaardigde toon, “waar is die schilder die ik je opdroeg te gaan halen?” De Dood keek verlegen naar de Keizer op. “Hij eh… had geen tijd, Heer,” antwoordde hij zachtjes. “Geen tijd?? Wat is dat voor onzin! Wil jij wel eens gauw naar beneden gaan en onmiddellijk die schilder halen!”

 

Dus de Dood daalde razendsnel af naar de aarde en klopte hard en dringend op de deur van de schilder. Er klonken driftige voetstappen en daar zwaaide de deur open. “Wat, ben jij het nu alweer, Dood? Hoepel op!” Maar nu was de Dood niet te vermurwen. “Geen praatjes meer! Ik krijg de grootste herrie daarboven! Je moet nu mee!”

Tja, toen zag de schilder wel in dat er niets meer aan te doen was. “Rustig maar! Even mijn spullen pakken en dan ga ik mee!” Hij begon op zijn dooie gemak al zijn schilderspullen in te pakken. Rollen met zijdepapier, verfblokken, inkt, penselen. “Zeg, komt er nog wat van?” foeterde de Dood. “Rustig! Innerlijke rust, daar komt het op aan! Dat heeft mijn moeder me vroeger altijd gezegd.” De schilder stak een offerkaars aan. “Nou… ik ben zover. Zullen we dan maar?”

En samen stegen ze op naar de hemel. De Keizer zat ongeduldig op zijn troon. “Zo, ben je daar eindelijk. Waar bleef je al die tijd?”

 

De schilder blies zijn offerkaars uit, zette zijn spullen neer en sprak met onderdanige stem: “Heer, ik weet dat ik op aarde nooit meer zal kunnen schilderen. Daarom heb ik al mijn schilderspulletjes meegenomen, zodat ik hier verder kan schilderen.”

“Hier verder schilderen? Geen sprake van!”

“Maar Heer… u zit zo hoog op uw troon, met al die prachtige tapijten eromheen die tot op de grond hangen. Zou ik die eens een beetje uit elkaar mogen schuiven en onder uw troon mogen kijken?”

Voorzichtig schoof de schilder de tapijten van elkaar.

“Nee maar… dat is een mooie ruimte daarbinnen. Zou ik daar misschien wat mogen schilderen? Ik kijk af en toe door een kiertje naar buiten en dan kan ik weer uren doorwerken.”

“Dat gebeurt niet!” sprak de Keizer van de Hemel streng.

 

“Heer… als ik om me heen kijk… wat is uw hemel groot…! Weet u wat? Stuurt u me heel ver weg! Naar een hoekje van uw hemel waar u me niet ziet en niemand last van me heeft! Zodat ik daar een beetje door kan werken!”

De Keizer van de Hemel haalde zijn schouders op en zuchtte. “Nou… vooruit dan maar!”

En wat deed de Keizer? Hij zond de schilder naar de Geest van het Leven. En daar zit hij, tot op de dag van vandaag. Daar schildert hij de gezichten van de zielen die geboren gaan worden op aarde. En als Thaise vrouwen in verwachting zijn, offeren ze aan die schilder – in de hoop dat hij hun kind een mooi gezicht zal schenken..

Met dank aan onze sponsors.

 

 

       poolbiljart Meetingpoint Sampan Udonthani

Vooral uw PC problemen 2e Floor Central Plaza

Resort and swimmingpool and Fishing pool

Bed and Breakfast Honnybee 400 thb  for 1 night .

Leeya resort swimming and fishing.

 

Gold filler  jksuradee chonburie

Kamer huur per dag,per maand per uur .Honnybee Soi Donudom Udonthani

Bemiddeling  bij koop of verkoop goederen via  gratis advertentie op deze weblog.

Indien u ook een sponsor wil worden dan hier infomeren.

Je maakt wat mee in Udonthani. Het kopen van een ei.

Al 9 jaar de beste

3000 fans.FB lowy Cremers udonthani.

Ze kunnen niet meer om ons heen.

Een inzending van Willy Eiermans uit Udonthani.

Hij werd weg gestuurd om  10 eieren te gaan kopen.

Na dat willy ooit het domme verhaal  over het lekkerste ei  te hebben gelezen op TB werd hij door zijn vrouw er op uit gestuurt om 10 eieren  te gaan kopen.

Ze  zei hem je kent geen Thais dus dit ga je zeggen in de winkel: Kai siep fong dan verkopen ze je 10 eieren.

De man gaat naar de dorps winkel  en zegt kai siep fong.

Schijnbaar   zei hij het op de verkeerde toonhoogte ze verstonden hem niet.

Wat deed willy toen  hij gebaarde met zijn hand naar zijn achterwerk en riep luidkeels ToK Tok.

.En ja hoor binnen enkele ogenblikken  had hij een heel rek met 30 eieren te pakken.

Stuur uw belevenissen gerust in  naar email adres  lowy.cremers.senior@gmail.com

En we plaatsen het onmiddelijk.

Met dank aan onze sponsors.

 

 

       poolbiljart Meetingpoint Sampan Udonthani

Vooral uw PC problemen 2e Floor Central Plaza

Resort and swimmingpool and Fishing pool

Bed and Breakfast Honnybee 400 thb  for 1 night .

Leeya resort swimming and fishing.

 

Gold filler  jksuradee chonburie

Kamer huur per dag,per maand per uur .Honnybee Soi Donudom Udonthani

Bemiddeling  bij koop of verkoop goederen via  gratis advertentie op deze weblog.

Indien u ook een sponsor wil worden dan hier infomeren.

Hoofdstuk Nr 13 uit 2e boek kustvaart belevenissen 1960

Al 9 jaar de beste

3000 fans.FB lowy Cremers udonthani.

Ze kunnen niet meer om ons heen.

 

 Hoofdstuk  13   deel 2 Kustvaart 1960

Ingezonden door een van onze trouwe fans.

 

Hij voelde zich in het nou gedreven en ging naar buiten, om net Steef aan te zien komen.

Branieachtig in zijn uniform stapte hij van zijn motor en vroeg, zijn de vrouwtjes allemaal aanwezig?

Praat me er niet van antwoordde Hein, hij was nog niet vergeten hoe Willy  een opmerking had gemaakt waar hij niet helemaal uit kwam.

Ik heb nu heel andere plannen, begon Hein. 

Als we nu eens het IJsselmeer op gaan, wat denk jij daar van?

Mij maakt het niets uit, als ik maandagmorgen maar terug ben.

Hij stapte over de waterkering en riep, wie van de meiden wil er even knuffelen, en nou niet allemaal te gelijk. 

Hij zoende Willy en vroeg, heb je al kennis met Vera gemaakt?

Zonder haar antwoord af te wachten knuffelde hij Vera even in zijn armen gaf Inger een hand en zei, zo de bemanning is kompleet, zullen we dan maar?

Hij trok zijn uniform uit en dook met Hein in de machinekamer. 

Even later kwam de hulpmotor voor de verzorging van de startlucht tot leven.

Toen ze aan dek kwamen was Willy al bezig met een touw los te gooien.

Inger stond een beetje onwennig te kijken naar die bedrijvigheid. 

Ze had thuis wel wat zeilervaring, maar hier aan boord moest ze eerst eens goed kijken wat ze zou kunnen doen. Ze had haar reiskleding nog aan en wilde die niet graag smerig maken. 

Hein liet een raampje zakken in het stuurhuis en keek tevreden over het schip. Eindelijk gingen ze weer eens varen en dat nog wel met zón leuk gezelschap.

Hij zag hoe Inger met haar armen een eind van haar lichaam af,  een autoband binnen boord trok.

Jammer genoeg kwam er een scheut smerig grachtwater over haar broek. 

Kwaad gooide ze de band op het dek, waardoor ze nog eens een plens water over haar schoenen kreeg.

Wanhopig keek ze naar het stuurhuis omhoog en maakte een hulpeloos gebaar met haar handen.

Hein dorst niet te lachen, misschien zou ze het verkeert op pakken en gelijk van boord stappen. 

Hij wenkte haar naar boven te komen.

Ergens moest er nog een oude spijkerbroek tussen de rommel liggen, herinnerde hij zich.

Toen ze binnen stapte trok hij hem net tussen de troep vandaan. 

Trots hield hij hem omhoog en zei. dit is net iets voor jou, zolang je hier aan boord bent. 

Trek hem eens aan, als hij te lang is knippen we er gewoon een stuk van af. 

Draai je eens om gebood ze. 

Hein draaide zich om en hoorde het ritselen van haar kleren. 

 

Hij had zich niet om hoeven te keren, want toen hij wat naar het midden voor het stuurrad ging staan kon hij net een beetje in het spiegeltje van het kompas kijken. 

Hij kon wel haar bovenkant zien maar had meer belang wat er beneden te zien was.

Daarom rekte zich uit op zijn tenen en zag nog net een glimp van haar onderbroekje, voordat ze geleende broek omhoog trok en dicht knoopte.

Hij dacht dat ze er geen erg in had gehad, dat hij in het spiegeltje had gekeken,  maar ze stak haar middenvinger omhoog en zei, te laat stuurman.

Ze was al weer beneden voordat Hein een beetje van de schrik bekomen was, om dat hij zich betrapt voelde.

Ze liep naar voren en stak haar tong onder het lopen nog eens extra tegen hem uit. 

Dit was nou voor de tweede keer dat ze hem betrapte, de vorige keer had ze aan boord van de ferry met haar kontje gewiebeld, toen ze naar haar hut liep.

Ze voeren door de gracht naar het IJ, verwonderd keek Willy  omhoog en gebaarde, gaan we niet de verkeerde kant op?

Steef hielp haar uit de droom en vertelde dat ze het IJsselmeer op zouden gaan.  

Ze zouden wel zien waar het schip zou stranden. 

Misschien varen we wel naar Pampus. 

Maar dan moet ik eerst even bellen dat ik wat later terug kom. 

Ach wimpelde Steef haar bezorgdheid weg, ma Veenstra zal wel op hem passen en hem verwennen troostte hij haar.

Ze voeren naar de Oranjesluizen, op de sluis stond een telefooncel waar Willy kon bellen. Ze was nog maar net op tijd terug toen ze de sluis al weer konden verlaten. 

De motor draaide rustig, Steef dook soms in de machinekamer om de motor te smeren. 

Hein stond trots achter het stuurwiel en vond het allemaal  grappig. 

Alleen zat hij er een beetje over in wat hij nu met Willy aan moest.

Inger was ook een heel mooie meid, waarom zou ze nu juist aan boord gebleven zijn en niet naar Zweden gegaan zijn. 

Allemaal vragen waar hij geen antwoord op wist.

Toen ze net buiten de geul waren zag hij in de verte een eiland liggen. 

Hij vroeg aan Steef of dat Pampus was. 

Steef was wel vaker langs Pampus gevaren en antwoordde, dat moest jij  toch weten, je hebt zo vaak voor Pampus gelegen en verliet lachend de brug. 

Steef vond het maar een smerige boel aan boord en besloot de dekwas eens te proberen. 

Dan zouden ze de stof en rommel overboord kunnen spuiten.

Inger had de slang al uitgerold en stond te wachten tot er water uit zou komen.

Dat er zo veel druk op de slang stond had ze niet verwacht, ze was dan ook in een mum van tijd kledder nat.

Steef ging gewapend met een schaar naar haar toe en begon een stuk van haar pijpen af te knippen.

Vera gekleed in een korte broek die ze ook ergens gevonden had, stond het tafereel lachend aan te kijken.

Veel te lang, was haar commentaar, telkens als Steef weer haar broek een stukje korter had geknipt.

Voor hem kon hij niet kort genoeg worden maar hij vond het spel te leuk om hem gelijk op maat te maken.

Telkens als hij aan haar benen zat kreeg hij een kriebelend gevoel in zijn buik. 

 

Toen het te gek werd zei hij nu doe je zelf de rest maar.

Inger pakte de schaar en knipte overmoedig een stuk hoger en draaide koket in het rond. Hein kon niet na laten om bewonderend te fluiten.

Ze kwamen dicht bij Pampus en Hein besloot de kotter uit te laten drijven zo als hij dat ook in de Zaan tot gewoonte had gemaakt.

De kotter bleef een rechte koers drijven, hij verliet dan ook het stuurhuis om voorop te gaan kijken hoe ver ze zouden komen.

Maar helaas, hij wist niet dat de bodem niet zo als in Zaandam uit modder bestond, rondom Pampus ligt echter een harde ondergrond van basaltkeien.

Hij wilde net de laatste trede af stappen toen zijn schip met een schurend geluid op de stenen liep.

Hij viel haast op het dek en de anderen die op het voordek over de verschansing hingen, stonden stom naar het eiland te kijken waar ze nog een eind vandaan waren.

Ze hadden verwacht dat ze zo aan wal konden stappen maar dat viel tegen.

Wees maar niet bang dat we zinken zei Hein, mijn lady is sterk genoeg, maar ik zal op Pampus komen hoe dan ook.

Hij hing een autoband overboord, trok zijn shirt uit en liet zich in het water zakken. Ondanks dat de zon hoog aan de hemel stond deed het koude water hem naar adem snakken.

Is het lekker vroeg Inger over de verschansing hangend.

Als ik het lekker vind, dan moet jij als Zweedse het wel te warm vinden, antwoordde hij, of durf je niet, daagde hij haar uit.

Maar Inger durfde wel, ze liet zich ook in het water zakken en zwom Hein achterna. 

Niemand had zwemgoed bij zich dus waagden ze zich niet aan een nat pak maar bleven aan dek en keken de zwemmers na.

Hein krabbelde over de stenen aan wal en wachtte op Inger, die als een nimf uit het water klom. 

Hoe vindt je de temperatuur van het water vroeg hij haar en stak haar een helpende hand toe.

Lekker, helemaal niet zo koud als dat ik dacht, antwoordde ze.

Nou dat zie ik ietsjes anders, antwoordde Hein en wees op haar tepels die als vingerhoedjes door haar T shirt aftekenden.

Beter groot door de kou, als dat pieppie van jou, antwoordde ze gevat.

Ze liepen rond het eiland en konden eigenlijk niets ontdekken op het oude fort wat de moeite waard was.

Aan de andere kant van het eiland waar ze niet door de bemanning aan boord gezien konden worden, trok Inger, Hein plotseling tegen zich aan en zoende hem vol op zijn mond.

Toen ze even op adem moest komen, zei ze, ik zal maar het initiatief nemen anders heb ik als we in Amsterdam terug komen, nog geen zoen van je gehad.

Even helemaal beduusd door haar optreden, trok Hein haar tegen zich aan nu wetende dat ze het niet erg zou vinden als hij haar kuste.

 

Met haar koude natte lichaam tegen zich aan kuste haar opnieuw.

Hij trok haar T-shirt over haar hoofd en bewonderde haar door de kou met kippenvel versierde borstjes.

Aan boord vonden ze zeker dat ze te lang weg bleven, want een lange stoot op de hoorn deed hen uit hun roes ontwaken.

Ze renden achter elkaar naar de ander kant van het eiland en bleven plots staan.

Zou het nu weer zo koud zijn als daarnet vroeg Hein.

Stel je niet zo aan, riep Inger, kom op wees een vent en plonsde in het water. 

Hein zag ook wel in dat hij niet naar boord kon lopen en ging op zijn tenen haar achterna, maar moest er ook aan geloven en zwom met haastige slagen de laatste paar meters.

De achter geblevenen stonden aan de boeiing en trokken de zwemmers aan boord. 

Willy vroeg, was daar nou zo veel te zien op dat eiland, of hebben jullie wat anders bekeken?

Dat zal wel niet veel zijn geweest, daar was het water te koud voor, riep Steef er lachend tussen door.

De zon maakte dat ze weer snel op temperatuur waren. Wie helpt er wat te eten te maken, vroeg Vera, ik kan wel koken maar ben niet erg thuis in je keukentje.

Dat noemen we hier aan boord een kombuis, verbeterde Hein haar, doe maar of je thuis bent ik weet dat er genoeg kapucijners zijn voor een heel leger.

Het is wel geen zomer kost, maar als de maag maar gevuld is.

De meiden gingen naar binnen en even later roken ze de geur van gebakken spek.

Dat zal een karig maal worden zei Hein tegen Steef, die samen met hem de opgedroogde plekken aan het schilderen was.

Man wat hebben we het toch goed hé zei Steef, rondom lekkere wijven, het zonnetje er bij, wat wil een mens nog meer.

Zeg Hein, vroeg Steef, niet dat het mijn zaak is, maar heb jij wat met Inger?

Ik zou het niet weten, hield Hein zich op de vlakte, maar waarom vraag je dat?

Nou ik ben wel benieuwd hoe je over Willy denkt, antwoordde hij.

Tegen jou kan ik wel eerlijk zijn vertrouwde hij, Steef toe. Als ik zeker wist dat Willy ja zou zeggen dan liep ik naar achteren en vroeg haar direct.

Maar dan had je de poppen aan het dansen.

Waarom, daar is toch niets verkeerds aan als je haar vraagt?

Nee dat niet maar op Pampus heb ik met Inger liggen rollebollen de kou heeft me de das om gedaan anders was het uit de hand gelopen. 

Steef barste in een luid gelach uit.

Arme stakker riep hij en sloeg Hein op zijn schouder, kruit in de loop, en het geweer weigert, je bent ook een echte pechvogel.

Willy kwam naar voren en vroeg, waar om hebben jullie zón lol?

Mannenpraat Wil, bracht Steef er lachend uit.

Nou dat zal wel iets vunzig’s zijn antwoordde ze, maar kom maar mee dan kunnen we eten.

Wordt vervolgd,elke dag een nieuw hoofdstuk. Geef uw mening per email.

lowy.cremers.senior@gmail.com

Met dank aan onze sponsors.

 

 

       poolbiljart Meetingpoint Sampan Udonthani

Vooral uw PC problemen 2e Floor Central Plaza

Resort and swimmingpool and Fishing pool

Bed and Breakfast Honnybee 400 thb  for 1 night .

Leeya resort swimming and fishing.

 

Gold filler  jksuradee chonburie

Kamer huur per dag,per maand per uur .Honnybee Soi Donudom Udonthani

Bemiddeling  bij koop of verkoop goederen via  gratis advertentie op deze weblog.

Indien u ook een sponsor wil worden dan hier infomeren.

lowy.cremers.senior@gmail.com

Khao yai National Park reopen at 1 July.

Al 9 jaar de beste

3000 fans.FB lowy Cremers udonthani.

Ze kunnen niet meer om ons heen.

Een bijdrage van onze fan  Arie de Olifantenman  Bangkok.

 

NAKHON RATCHASIMA: Khao Yai National Park, dat vanaf 1 juli voor toeristen zal heropenen, is goed hersteld in de tijd dat het is gesloten om de pandemie van Covid-19 te helpen beheersen, zei parkdirecteur Maj Narin Pinsakul dinsdag.

Maj Narin zei dat het Khao Yai National Park nu klaar is om toeristen te verwelkomen.

Vanaf 25 juni start het Ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen en Milieu een proef voor toeristen om via applicatie QueQ reserveringen te maken voor een rondleiding door het park.

Bij aankomst in het park moeten toeristen de Thaise Chana QR-code scannen, hun temperatuur laten meten en gezichtsmaskers dragen. Ze mogen het park niet in zonder de maskers op, zei hij.

Bij het naderen van het park zullen toeristen de snelheid van hun voertuigen moeten verlagen tot onder de 60 kilometer per uur, aangezien wilde dieren al geruime tijd gewend zijn zonder voertuigen op de weg te zwerven.

Jungle trekkers gered in Khao Yai National Park
Khao Yai ziet nieuw leven
Vrijdag: 4 nieuwe Covid-zaken

Het aantal bezoekers op toeristische plekken en campings wordt beperkt tot slechts een derde van de oude capaciteit. Het kampeerterrein in Lam Takhong accepteert slechts 800 toeristen en de andere in Pha Kluay Mai slechts 700 tegelijk.

Er zullen strenge maatregelen worden genomen om de verspreiding van het coronavirus in te dammen. De medewerking van toeristen is essentieel, zei Maj Narin.

Hij zei dat na de sluiting van het park vanwege bezorgdheid over Covid-19 er een aanzienlijke verrijkdom en schoonheid van de natuurlijke hulpbronnen duidelijk was. Op veel plekken zijn wilde dieren in grotere aantallen waargenomen.betering in de 

Met dank aan onze sponsors.

Reacties uitsluitend per email lowy.cremers.senior@gmail.com

Scrol voor onze Engelse editie  naar omlaag.

XOOooooooooooXOXOX

Speciai Inglish edition  from               lowy.cremers.senior@gmail.com

1e July reopen the park.

 

NAKHON RATCHASIMA: Khao Yai National Park, which is set to reopen to tourists from July 1, has regenerated well during the time it has been closed to help contain the Covid-19 pandemic, park director Maj Narin Pinsakul said on Tuesday.

Maj Narin said the Khao Yai National Park is now ready to welcome tourists.

Starting June 25, the Natural Resources and Environment Ministry will launch a trial for tourists to make reservations for a tour of the park via application QueQ.

On arriving at the park, tourists will be required to scan the Thai Chana QR code, have their temperature taken and wear face masks. They will not be allowed into the park without the masks on, he said.

When approaching the park, tourists will have to lower the speed of their vehicles to below 60 kilometres per hour since wild animals have become used to roaming on the road without vehicles for a considerable time.

The numbers of visitors at tourist spots and camping grounds will be limited to only one-third of the old capacities. The camping grounds at Lam Takhong will accept only 800 tourists and the other at Pha Kluay Mai only 700 at a time.

Stringent measures will be taken to contain the coronavirus spread. Cooperation from tourists is essential, Maj Narin said.

He said that following the closure of the park due to Covid-19 concerns, significantimprovement in the richness and beauty of the natural resources has been evident. Wild animals have been sighted in larger numbers at many spots.