De erbarmelijke staat van Thaise gevangenissen. het is uit het leven gegrepen.
De erbarmelijke staat van Thaise gevangenissen
Een bijdrage van een onzer fans,volgers Joep de Bajesklant Bangkok.
Verblijf in een Thaise cel is uitermate onaangenaam. Thaise gevangenissen zijn overbevolkt, er is te weinig toegang tot medische bijstand en eten en drinkwater zijn er onvoldoende. Sanitaire voorzieningen zijn volkomen beneden de maat en gevangenen worden blootgesteld aan harde werkomstandigheden. Soms is er zelfs sprake van mishandeling of marteling.
De situatie in Thaise gevangenissen is dus ronduit erbarmelijk, ook al heeft Thailand diverse internationale verdragen ondertekend die betrekking hebben op detentie. Volgens deze verdragen heeft iedere gevangene recht op een respectvolle, menswaardige behandeling en zijn zaken zoals marteling, wreedheid en inhumane of vernederende behandeling expliciet verboden. Hoewel de overheid erkent dat overvolle gevangenissen een probleem zijn, is daar tot op heden niets aan gedaan.
Wasgelegenheid in de Klong Prem gevangenis.
Wetgeving schiet tekort
Allereerst is er de Thaise wetgeving, die simpelweg niet voldoet aan minimumnormen vastgelegd in internationale verdragen. Zo staat de Thaise wet toe dat tijdens transport van een gevangene diens bewegingsvrijheid beperkt mag worden tot wat de dienstdoende officier als “redelijk” acht. Een dergelijke vage formulering laat de deur open voor machtsmisbruik. Bij ontsnappingspogingen staat de Thaise wet het gebruik van vuurwapens toe bij, terwijl VN verdragen stipuleren dat vuurwapens niet gebruikt mogen worden tenzij er sprake is van levensbedreigende situaties.
Tevens staat de Thaise wet toe dat naast de officiële gevangenissen ook andere locaties als detentieplek kunnen worden aangewezen. Dit betekent dat burgers ook op een militaire basis vastgehouden kunnen worden.
Vrijheidsbeperking
Aan gevangenen mag fysieke bewegingsvrijheid worden opgelegd met behulp van handboeien, voetboeien, een zwaar metalen gewicht dat men zelf moet meesjouwen of door hen aan een ketting vast te leggen.
Gevangen die bij een rechtszitting moesten zijn, worden bij terugkomst onderworpen aan een onderzoek, inclusief het inspecteren van de lichaamsholtes. Dit ter preventie van het binnensmokkelen van voorwerpen.
Door overbevolking worden mensen die in voorarrest zitten – en dus nog niet schuldig bevonden zijn – samen gezet met gevangenen die een straf uitzitten. Het gaat hier om zeker 20 procent van alle mensen die zijn opgesloten.
Wie zit er achter de tralies?
Zo’n 80 procent van de Thaise gedetineerden zit opgesloten wegens drugsdelicten. Met 367 duizend gevangenen heeft Thailand één van ’s werelds grootste aantal gevangenen; alleen India, Rusland, Brazilië, China en de VS hebben nog meer mensen achter de tralies zitten. Als de cijfers worden afgezet tegen de 66,7 miljoen inwoners van het land, komt dat neer op 555 per 100 duizend inwoners. Dat is dan vergelijkbaar met landen zoals Rwanda, Turkmenistan en El Salvador. Ter vergelijking; aan de top staat de VS met 655 gevangenen per 100 duizend inwoners. Nederland en België hebben respectievelijk 63 en 95 gedetineerden per 100 duizend inwoners.
Mannen en vrouwen worden in aparte gevangenissen opgesloten. Voor vrouwen is er hier een extra nadeel: door het beperkt aantal vrouwengevangenissen worden zij vaak ver weg van huis opgesloten. Dat maakt het bezoek van familieleden en vrienden extra lastig.
De helft van de gevangenen zit een celstraf van 2 tot 10 jaar uit:
Overvolle gevangenissen
Voor het gevangeniswezen is jaarlijks zo’n 13,5 miljard baht beschikbaar. Dat komt neer op nog geen 14.000 baht per gevangene per jaar om gebouwen, personeel, eten en andere zaken te bekostigen. Een dergelijk budget laat niet veel toe.
Het Departement Justitiële Inrichtingen stelt dat bij een ‘normale bezettingsgraad’ elke gevangene 2,25m² aan ruimte heeft. Maar gelet op het aantal daadwerkelijke gevangenen is de gemiddelde bezettingsgraad minstens 224 procent (zelf 339.1 procent volgens een opgave van Prisonstudies.org). De meest overbevolkte gevangenis heeft een bezetting van maar liefst 652 procent. Overbevolking is groter bij provinciale gevangenissen.
Om wat aan deze cijfers te doen hebben de autoriteiten alternatieve normen ingevoerd. Bij een ‘maximum bezettingsgraad’ werd de celruimte per gevangene verlaagd naar 1,2 m² voor mannen en 1,1 m² voor vrouwen. Maar zelfs die wordt vaak niet gehaald. Het Internationale Rode Kruis stelt 3,4 m² als minimum.
Voorbeelden uit de praktijk: in de Bangkok Remand Prison delen 40-50 mensen een celruimte van 24 m². In de naastgelegen Lard Yao Centrale Vrouwengevangenis delen 70-80 personen een cel van 32 m².
Celruimte
Gevangenen krijgen een eenvoudig matje, deken en kussen om mee te slapen. Wegens ruimtegebrek moeten ze op hun zij liggen en zijn constant bang in conflict te raken met celgenoten. Ze laten weten last te hebben van pijn in rug en benen doordat ze tijdens hun slaap praktisch niet kunnen bewegen. Er wordt ook gemeld dat ze vanwege ruimtegebrek hun benen over elkaar heen moeten leggen.
Slapen is sowieso lastig. Om veiligheidsredenen blijft de verlichting ’s nachts aan. Verzoeken tot dimmen van de verlichting worden geweigerd. Ventilatie is er in veel gevangenissen wel voldoende. Bejaarde, gehandicapte en (ernstig) zieke gevangen met bijvoorbeeld HIV, TBC e.d. delen één en dezelfde ruimte.
Sanitair
Privacy bij toiletbezoek is er eigenlijk niet. De WC is meestal een open hurktoilet zonder deur. Niet in alle gevangenissen is 24 uur per dag toegang tot een toilet. Ook drinkwater en douchewater zijn onvoldoende, met name in de zomer wanneer er watertekorten zijn. Door slechte of geen zuivering van het water is de kwaliteit soms onvoldoende Gevangenen kunnen drinkwater bijkopen in de gevangeniswinkel.
Vrouwelijke gevangenen krijgen 1x per maand of kwartaal een aantal inlegkruisjes. Deze zijn onvoldoende in aantal en kwaliteit, waardoor er bijgekocht moet worden in de gevangeniswinkel.
Het eten
Het verstrekte voedsel is qua voedingswaarde en kwaliteit benedenmaats. Vooral armere gevangenen, die geen extra eten kunnen kopen of eten van buiten kunnen krijgen hebben daaronder te lijden. Ook wordt gemeld dat eten afgegeven door familieleden niet altijd bij de gevangene terecht komt. Er worden drie smakeloze maaltijden per dag verstrekt. Bij de kantine zijn er lange wachtrijen. Het eten bevat amper vlees en het beetje dat erin zit, is van slechte kwaliteit. In sommige gevangenissen wordt er zo nu en dan vers fruit gegeven.
Volgens VN-regels moet elke gevangene op gewoonlijke tijden voorzien worden van voldoende en voedzaam eten, nodig om de gezondheid in stand te houden.
Gezondheidszorg
Meestal is er gedurende de dag een verpleegkundige aanwezig op stand-by basis, maar het aantal beschikbare verpleegkundigen is onvoldoende. Twee a driemaal per week komt er een dokter langs. Gevangenen die de dokter willen spreken moeten zich aanmelden en vooraf laten weten wat hen mankeert. Het gevangenispersoneel beoordeelt dan of ze naar de dokter mogen.
Gevangenen spreken spottend over de ‘twee minuten dokters’ omdat een gesprek met de arts niet langer duurt dan twee minuten. Daarbij zit de dokter aan de andere kant van de kamer. “Alsof ze van ons walgen”, zoals een gevangene opmerkte. Artsen en verpleegkundigen schrijven voor allerlei kwalen meestal niet meer dan paracetamol voor. Gevangenen beschrijven de situatie als ‘verschrikkelijk’ en zeggen dat je beter dood kunt gaan dan ziek worden.
Chronische ziekten (zoals nierziekte en hoge bloeddruk) komen veel voor. Er is onvoldoende behandeling voor gevangen met drugs afkickverschijnselen. Volgens de VN-regels hebben gedetineerden het recht op dezelfde gezondheidszorg, die in het land voor de rest van de bevolking gebruikelijk is.
Uitbuiting tijdens het werk
Werkomstandigheden zijn zeer zwaar en liggen ver beneden de internationale normen. Gevangenen werken zeven dagen per week vanaf 8 uur ’s ochtends tot halverwege de middag. Het werk kan bestaan uit productiearbeid zoals bijvoorbeeld het maken van schoenen, schilderwerk, naaien, vouwen, strijken, bakken etc.
Ongeschoold werk geeft een vergoeding van 8 baht per dag. Bij geschoold werk kan dit oplopen tot 67 baht per dag. Er worden opleidingen gegeven tot kapper of masseur, zodat gevangen na invrijheidstelling een baantje kunnen vinden.
Tijdens de werktijd zijn er minimum quota. Wie die niet haalt krijgt straf, die bepaald wordt door het gevangenispersoneel. Die kan bestaan uit inhouden van loon of verplicht overwerken totdat het quotum gehaald is. Maar ook uit lijfstraffen.
Toegang tot de buitenwereld
Contact met de buitenwereld is zeer beperkt. Er is een maximum gesteld aan het aantal mensen, die een gevangene periodiek mogen bezoeken. Gevangenen moeten een lijst van tien namen opstellen van mensen van wie ze bezoek willen. Op speciale dagen zoals Songkran en Nieuwjaarsdag is fysiek contact met kinderen of familie toegestaan. Er zijn meldingen van vernederende of ongewenst behandeling van bezoekers, zoals bijvoorbeeld intieme betasting of het verplicht ontbloten van het bovenlichaam bij vrouwelijke bezoekers.
Openbare telefoons zijn er niet. Briefverkeer is in beperkte maten toegestaan. Het maximaal aantal brieven hangt af van het gedrag van de gevangene. De brieven moeten kort zijn, worden allemaal gelezen en kunnen door het personeel in beslag worden genomen.
Alle gevangenissen hebben televisie maar de bewakers bepalen wat gezien kan worden. Dat zijn geen live uitzendingen, maar opgenomen programma’s. Nieuwsuitzendingen worden niet getoond, behalve dan het koninklijke nieuws. Voor het overige zijn het voornamelijk TV series. Kranten zijn niet toegestaan.
Klachten en straffen
Gevangenen kunnen klachten persoonlijk of schriftelijk melden. Politieke gevangenen gemonitord door internationale organisaties hebben minder last van vergeldingsacties van het personeel. Ze fungeren soms als een doorgeefluik van boodschappen van andere gevangenen.
Er zijn daarin geen specifieke richtlijnen; de strafmaat wordt bepaald door de cipiers. Strafmaatregelen zijn niet conform internationale normen. Soms is er sprake van mishandeling of marteling. Straffen kunnen ook bestaan uit beperking van briefverkeer, verplicht schoonmaakwerk, een pak slaag, schoppen, zware werk verrichten in de brandende zon, urenlang zitten/staan in de brandende zon of enkele weken eenzame opsluiting in een verduisterde cel. Ook zijn er collectieve straffen zoals gezamenlijk opdrukken, ook al is dat in strijd met VN-verdragen.
Terugkeer in de samenleving
Gevangenen kunnen opleidingen volgen om bij terugkeer in de maatschappij hun kansen op een baan te vergroten. Het is ook mogelijk een lening aan te vragen om daarmee een nieuwe start te maken. De gevangene moet dan wel een carrièreplan opstellen. Maar zowel de voorbereiding op terugkeer in de maatschappij als ook de begeleiding bij re-integratie in de samenleving laten veel te wensen over. Dat vermindert de kansen op succes aanzienlijk. Een derde van de Thaise ex-gedetineerden komt binnen 3 jaar opnieuw in de gevangenis terecht.
Conclusie
Het moge duidelijk zijn, je kunt maar beter niet in een Thaise gevangenis belanden. Uiteraard zullen de omstandigheden per gevangenis en de behandeling van individuele gedetineerden hier en daar wat verschillen. Maar door de boot genomen is het leven in de gevangenis uitermate erbarmelijk. Doet Thailand er wel goed aan om zoveel mensen op te sluiten? Hoe dan ook, het zal flinke investeringen vragen om het leven in de gevangenis een beetje menswaardig te maken .
Met dank aan onze sponsors
ponsors.
WAWA toers vip bus met chauffeur
poolbiljart Meetingpoint Sampan Udonthani
Vooral uw PC problemen 2e Floor Central Plaza
Resort and swimmingpool and Fishing pool
Bed and Breakfast Honnybee 400 thb for 1 night .
Leeya resort swimming and fishing.
Gold filler jksuradee chonburie
Kamer huur per dag,per maand per uur .Honnybee Soi Donudom Udonthani
Bemiddeling bij koop of verkoop goederen via gratis advertentie op deze weblog.
Indien u ook een sponsor wil worden dan hier infomeren.
lowy.cremers.senior@gmail.com
email lowy.cremerssenior@gmail.com.