Lowy verdiende veel aan zijn pot met geld elke dag. Lowy earned a lot from his pot of money every day.
The best Udonthani – Community for everyone 
kunt u nu ook in het Engels zien even naar beneden scrollen.
Scrol omlaag en zie al onze verhalen!!!!
lowy.cremers.senior@gmail.com
Ze kunnen niet meer
om ons heen!!!!!!
Een bijdrage van Hugo Pannekoek 
Ik vertel hier een gedeelte uit een hoofdstuk van het door Lowy geschreven boek dat is het leven.
Het boek dat gratis te verkrijgen is beschrijft alle avonturen van deze 15 jarige jongen die naar de wilde vaart ging in 1955.
Lowy was dus aan genomen bij de Shell Tankers als Pantry boy en vertrok van uit Rotterdam met het schip sts stoom turbine schip de Kermia naar het verre Curacau.
Lowy was de jongste aan boord tussen al die oudere grote zeelui.
Hij verdiende het minste ,maar ja zijn handelsgeest zette hij aan boord snel om en verichte allerlei werkjes voor anderen.
Hij had een gage van 85 per maand zonder overuren en toeslagen.
Hij poetste schoenen voor de officieren en leerde er al snel de wasmachine te bedienen dus hij ving ook nog al wat geld voor prive wasjes die hij voor zijn meerdere opknapte.
Samen met het gevaren geld want ja een Tanker bleek dus gevaarlijke stoffen te vervoeren en dus kregen alle opvarende een gevaren toeslag..
Bij lowy was dat ongeveer 25 gulden per maand er destijds .
En op een mooie dag las Lowy in een of ander tijdschip dat ze op eenj Nederlandse boot een soort pool hadden gemaakt.
Hij las het verhaal wel 3x opnieuw en besloot dat ook op het schip te doen waar hij op voer de Kermia.
Hij maakte een lange lijst en giong daarmee langs de bemannings ruimte en vroeg aan iedereen wil je mee gokken hoeveel mijl dit schip in 24 uur aflegd.
Ze vonden het een goed idee en van hoog tot laag mocht men voor 1 gulden mee gokken,om te raden hoeveel mijl het schip van af smiddags precies 12 uur tot de volgende middag 12 uur zou afleggen
Er zaten 52 bemanningsleden aan boord waarvan er minimaal 40 elke dag een gokje bij die kleine lowy waagde.Men mocht ook meerdere malen maal 1 gulden mee doen.
Indien 2 personen het juiste aantal gevaen mijlen hadden ingevuld werd de pot verdeeld door die 2.
Wat die mannen niet wisten was dat het ook wel eens gebeurde dat niemand het goed had geraden
.
Dat geld kreeg dan kleine lowy Cremers.
Hij stopte dat tijdens die reis naar Curacau in een koperen pot.
En waarachtig toen ze na 18 dagen varen Curacau in het zicht kregen had lowy al flink wat gespaard.Samen met het bijverdiende klussen geld voor het schoenen poetsen etc zat er al 300 Gulden in de pot van deze jonge zakenman.
Nu waren er aan boord ook mannen die niet rookten maar toch elke maand belasting vrij hun rantsoen belastingvrije sigaretten opnamen.
Want dat was soms een goed bijverdienste ineen buienlandse haven.
Maar wat deed onze kleine pantryboy toen weer?
Hij vroeg ipv geld voor het verichten van wederdiensten om enkele pakjes sigaretten,meestalluckyStrike.
En die sigaretten spaarde hij dan op pakte ze in een lege sigaretten karton daar gingen 10 pakjes in.
In de eerste beste haven kwamen er altijd sjachelaars aan boord vragen f iemand iets te koop had.
Er werd dan met dollars betaald door die handelaren en een slof sigaretten dieinkoopbelasting vrij 4.50 gulden had gekost bracht in sommige plaatsen wel 15 gulden per slof op.
Dus ook die handel had lowy al snel door.
En omdat hij als Pantryboy dikwijls bij de officieren werkte ,eten halen voor ze etc kwam hij ook dikwijls in direct contact met douane etc die aan boord kwamen.Hij moest van de kapitein altijd de Douane en eventuele gasten van den ouwe naar de hut van hem brengen.
En wat deed deze kleine schelm dan?.
Als hij de douane dan de weg wees naar de kapiteins hut vroeg hij heel brutaal aan die man wil je sigaretten kopen.
Nu dat wilde de douane man maar al te graag en zo verkocht Lowy zijn sigarett6en soms voor 12 gulden per slof.Datwas wel minder dan dat de handelaren hem wilden geven maar nu liep Lowy geen risico dat een douane man hem zijn smokkelwaar afnam.
Ze gingen van Curacau naar America Boston.
En daarna naar Newyork.
Wat keek hij als klein 15 jarig knulletje daar in NewYork zijn ogen uit.Wat een zee aan grote wolkenkrabbers en huizenhoge reclames.
Van het verdiende geld aan boord kocht hij in Usa een hele party nylon th shirts en pqntys op.
Want de reis zou terug gaan via Brasiel en Argentina waar ze dol waren op Nylon kleren en pantys,om dat het zo slijtvast was verkocht het zich voor een goede drie dubbele inkoops prijs.
Door deze manier van geld sparen hard werken en goed handelen had Lowy samen met zijn vakantie geld en overwerk geld in de eerste reis die 10 maanden duurde ruim 8000 gulden vergaard.
Hij ging met verlof smeet thuis het geld op tafel als 16 jarig manneke en zijn ouders wisten niet wat ze zagen.
Hij gaf pa een nieuwe visgerei en moeder kreeg een nieuw wasmachine van hun jongste zoon.
Lowy had 2,5 maanden vakantie tegoed maar hij vertrok reeds na 10 dagen weer want hij hield van het buitenland en het leven aan boord vond hij ook geweldig.
Indien u meer van it soort verhalen wilhoren mail Lowy en u krijgt het gratis boek in uw email adres voorzien van veel foto,s etc.
Veel lees plezier Hugo Pannekoek Haarlem.
Medt dank aan onze sponsors:
Iedereen kan en mag op onze artikelen reageren
wij weigeren niemand .
info lowy.cremers.snior@gmail.com
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo
The best Udonthani – Community for everyone
For our English and Americans readers online.
Here I tell a section from a chapter of the book written by Lowy that is life.
The book that is available for free describes all the adventures of this 15 year old boy who went to the wild sea in 1955.
Lowy was therefore hired by the Shell Tankers as Pantry boy and departed from Rotterdam with the ship sts steam turbine ship the Kermia to the distant Curacau.
Lowy was the youngest on board among all those older big sailors.
He deserved the least, but he quickly converted his commercial spirit on board and did all kinds of works for others.
He had a salary of 85 per month without overtime and allowances.
He polished shoes for the officers and soon learned to operate the washing machine, so he also caught some money for private laundry that he redecorated for his superior.
Together with the dangerous money because yes a Tanker turned out to transport dangerous goods and therefore all persons on board received a dangerous allowance.
At lowy that was about 25 guilders a month there at the time
And on a beautiful day Lowy read in some time ship that they had made a kind of pole on a Dutch boat.
He read the story three times again and decided to do the same on the ship on which he sailed the Kermia.
He made a long list and giong along the crew room and asked everyone you want to gamble how many miles this ship traveled in 24 hours.
They thought it was a good idea and from high to low people were allowed to gamble for 1 guilder, to guess how many miles the ship would travel exactly from 12 noon until noon the following afternoon
There were 52 crew members on board, of which at least 40 took a gamble every day at that small lowy. They were also allowed to take part 1 guilder several times.
If 2 people had entered the correct number of miles, the pot was divided by those 2.
What those men didn’t know was that it sometimes happened that nobody guessed correctly.
That money then got to lowy Cremers.
He put that in a copper pot during that trip to Curacau.
And when they got sight of Curacau after 18 days of sailing, lowy had already saved a lot. Together with the extra money they had made for cleaning shoes etc, there was already 300 Guilders in this young businessman’s pot.
Now there were men on board who did not smoke, but still took tax-free cigarettes every month.
Because that was sometimes a good extra income in a foreign harbor.
But what did our little pantryboy do again?
He asked instead of money for relieving reciprocal services for a few packs of cigarettes, most of all Kentucky Strike.
And he saved up those cigarettes, then she packed them into an empty cigarette carton, and 10 packets went into them.
In the first best port, touts always came on board to ask if someone had something for sale.
There was then paid with dollars by those traders and a slipper of cigarettes that had cost a purchase tax of 4.50 guilders in some places raised 15 guilders per slipper.
So that trade was quickly understood by lowy as well.
And because as Pantryboy he often worked with the officers, fetch food for them, etc, he often came in direct contact with customs etc who came on board. He always had to get Customs and any guests from the old man to the cabin of him. bring.
And what did this little rascal do then.
When he pointed customs to the captain’s cabin, he very brutally asked that man you want to buy cigarettes.
Now that the customs man wanted it all too badly and so Lowy sold his cigarettes and sometimes for 12 guilders per shoe. That was less than the traders wanted to give him, but now Lowy did not run the risk that a customs man took his contraband from him.
They went from Curacau to America Boston.
And then to New York.
As a little 15-year-old boy, he looked his eyes out there in New York. What a sea of big skyscrapers and towering commercials.
From the money he earned on board, he bought a whole party of nylon th shirts and ptyty items in Usa.
Because the journey would go back via Brasiel and Argentina where they loved Nylon clothes and tights, because it was so durable it sold itself for a good three double purchase price.
Because of this way of saving money, working hard and acting well, Lowy and his vacation collected money and overtime money in the first trip that lasted 10 months more than 8000 guilders.
He went on leave at home throwing the money on the table as a 16 year old boy and his parents did not know what they were seeing.
He gave dad a new fishing tackle and mother got a new washing machine from their youngest son.
Lowy had 2.5 months of vacation credit, but he left after 10 days because he loved being abroad and he also loved life on board.
If you want to hear more of it stories, mail Lowy and you will receive the free book in your email address with many pictures, etc.
lowy.cremers.senior@gmail.com
Hugo Pannekoek Haarlem
Editors
Dear English-speaking readers, please comment,
how you think we now publish in English.
www.udonthanicityweblog.nl
lezers bijdrage uit nHaarlem. (gezien thailand trefpunt.)
Recente reacties